Αυτά που όλοι μας θεωρούσαμε δεδομένα έως τότε, ήρθαν απέναντι στην Ελλάδα της κρίσης. Σε μια Ελλάδα που από το 2012 μέχρι και το τέλος του 2014 έκανε μεγάλες και πετυχημένες θυσίες επανάκαμψης.

Σε μια Ελλάδα που ξεπέρασε τους επικίνδυνους πειραματισμούς της περιόδου 2015-2019, αυτούς, που μας φτάσανε στο χείλος του γκρεμού, με όλους τους οίκους αξιολόγησης σταθερά να υποβαθμίζουν την πιστοληπτική μας ικανότητα.

Ευτυχώς για την πατρίδα μας ο κύκλος αυτός έκλεισε. Από το καλοκαίρι του 2019 μπήκαμε στις ράγες που με ασφάλεια και γνώση μας οδηγούν στο αύριο. Ένα αύριο ελπιδοφόρο, δομημένο σε στέρεες βάσεις. Δεν είναι απλά ένας διακαής πόθος. Είναι η ενσυνειδητότητα που ενεργοποίησε το σύνολο της κοινωνίας μας.

Τα κροκοδείλια δάκρυα του κ. Τσίπρα και των συνοδοιπόρων του δεν συγκινούν κανέναν. Νοικοκυριά, εργαζόμενοι και επιχειρήσεις έχουν αντιληφθεί την αλήθεια. Αυτό που βλέπουμε εμείς – η πλειοψηφία των Ελλήνων -το βλέπουν και οι οίκοι αξιολόγησης και οι αγορές.

Οι ίδιες αγορές που δεν χόρεψαν ποτέ στο ρυθμό του ΣΥΡΙΖΑ, αυτές που δεν «έβλεπαν» πουθενά Ελλάδα, είναι οι ίδιες που αναγνωρίζουν ότι στην Ελλάδα του σήμερα φυσά ένας άνεμος σταθερότητας και αναπτυξιακής προοπτικής. Μια ανάπτυξη εν αναμονή της τελική νίκης απέναντι στην πανδημία, με μια κοινωνία πιο ώριμη από ποτέ να ακολουθήσει τις μεταρρυθμίσεις εκείνες που θα μας δώσουν τη σύγχρονη εικόνα που μας αξίζει, αφήνοντας μέσα στο χρονοντούλαπο της ιστορίας τον πολιτικό πολακισμό της ασέβειας, της αμετροέπειας, της αδιαφορίας των κανόνων και του ψέματος.

Τον πολιτικό θίασο που ενώ θα έσκιζε τα μνημόνια με ένα άρθρο και ένα νόμο, που θα καταργούσε τον ΕΝΦΙΑ, που θα απαγόρευε τις κατασχέσεις, με λόγια παχιά, άφησε το αποτύπωμά του με 17 περικοπές στις συντάξεις, με νέα μέτρα λιτότητας 10 δισεκατομμυρίων ευρώ, με 29 νέους φόρους, με πάνω από ένα εκατομμύριο διακόσιες χιλιάδες κατασχέσεις.

Τους είδαμε, τους μάθαμε, τους αποβάλαμε οριστικά. Ευτυχώς…για την Ελλάδα