Η Ελλάδα που ξεπερνά τον ΣΥΡΙΖΑ
Δύο χρόνια σχεδόν από την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από τη Νέα Δημοκρατία και τον Κυριάκο Μητσοτάκη και οι προκλήσεις που κληθήκαμε και ακόμη καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε είναι μεγάλες.
Ελληνοτουρκικά, προσφυγικό, πανδημία. Είναι δύο χρόνια δύσκολων συγκυριών και ακόμη πιο δύσκολων πολιτικών αποφάσεων με σημαντικό – παρά τις όποιες δυσκολίες – νομοθετικό έργο. Σήμερα, οδεύουμε σε μια αποκλιμάκωση της υγειονομικής κρίσης, όμως, η πανδημία είναι ακόμη εδώ. Η συνεχής, ωστόσο, αύξηση του αριθμού των εμβολιασμένων μας φέρνει πιο κοντά στην πολυπόθητη ανοσία και η επανεκκίνηση της οικονομίας είναι γεγονός. Και εν μέσω πανδημίας, εφαρμόζουμε το πρόγραμμά μας του οποίου στόχος είναι η ενίσχυση των επιχειρήσεων αλλά και η στήριξη και η προστασία των εργαζομένων.
Στο πυκνό νομοθετικό έργο της κυβέρνησης, έρχεται να προστεθεί και το νομοσχέδιο για την προστασία της εργασίας. Ένα νομοσχέδιο που βάζει τέλος στη μαύρη, υποδηλωμένη εργασία, τις απλήρωτες υπερωρίες, την εκμετάλλευση σε πολλές περιπτώσεις των εργαζομένων αλλά και τη στέρηση πόρων από το ασφαλιστικό σύστημα και τον προϋπολογισμό.
Με κυνικές ομολογίες του τύπου «η κανονικότητα δεν είναι ποτέ ευκαιρία για την αριστερά» ,ο ΣΥΡΙΖΑ και οι εκπρόσωποί του κάνουν κακό όχι μόνο στους ίδιους αλλά και στην κοινωνία. Υπονομεύουν διαρκώς την μεγάλη προσπάθεια που κάνει η χώρα να αφήσει πίσω της την πανδημία, χωρίς να επιδεικνύουν τον απαιτούμενο σεβασμό σε όσους έχουν υποστεί συνέπειες από αυτή.
Το χειρότερο, όμως, είναι ότι για μια ακόμη φορά αποδεικνύει ότι στόχος του είναι να διχάζει και να δημιουργεί αναταραχές. Προτιμά μια κατάσταση μη ομαλή. Γι’ αυτό και η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και άλλοτε υφυπουργός κάλεσε τους ανθρώπους του τουρισμού σε κινητοποιήσεις σε όλη την χώρα την ώρα που ανοίγει ο τουρισμός. Δυστυχώς, δεν είναι και δεν πρέπει να είναι αυτός ο ρόλος της αντιπολίτευσης.
Και η τομεάρχης Οικονομικών του ΣΥΡΙΖΑ χαρακτηρίζοντας το νομοσχέδιο ως εργαλείο υποδούλωσης των εργαζομένων που στοχεύει στην φθηνή εργασία, μάλλον δεν έχει μελετήσει όσο θα έπρεπε το νομοσχέδιο. Πόσο μάλλον όταν η ίδια ως τότε Υπουργός Εργασίας νομοθέτησε το νόμο 4488/2017, ένα νόμο επιδερμικών παρεμβάσεων και διορθώσεων, με περιπτωσιολογικές ρυθμίσεις για λίγους, και όλα αυτά στο πλαίσιο μιας καταστροφής που προκάλεσε η ίδια η τότε κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Και το, επίσης, αντιφατικό είναι ότι η τότε κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και η τότε Υπουργός Εργασίας εφήρμοσαν κατά γράμμα και χωρίς καμία παρέκκλιση τη νομοθεσία για το ελαστικό ωράριο εργασίας, η οποία μάλιστα θεσπίστηκε με νόμο του 2010 που φέρει την υπογραφή τριών βασικών στελεχών του σήμερα, του Γιάννη Ραγκούση, της Μαριλίζας Ξενογιαννακοπούλου και της Λούκα Κατσέλη.
Εμείς πιστεύουμε ότι η δυνατότητα διευθέτησης του ωραρίου απασχόλησης δεν είναι εργαλείο υποδούλωσης των εργαζομένων αλλά εργαλείο απελευθέρωσης. Το νέο εργασιακό νομοσχέδιο ευθυγραμμίζει την Ελλάδα με τις τεχνολογικές, οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις των τελευταίων δεκαετιών. Θωρακίζει το 8ωρο και το 5νθήμερο, καταπολεμώντας τη «μαύρη εργασία» και τις αδήλωτες υπερωρίες με τη θεσμοθέτηση της Ψηφιακής Κάρτας Εργασίας, με την οποία ανά πάσα στιγμή θα μπορεί να ελέγχεται αν υπάρχουν υπερβάσεις στο ωράριο του εργαζομένου.
Το 8ωρο ήταν, είναι και θα παραμείνει κατοχυρωμένο και η συζήτηση περί κατάργησής του είναι εκτός τόπου και χρόνου. Το νομοσχέδιο προστασίας της εργασίας αποσκοπεί στην περαιτέρω θωράκιση του 8ώρου, του 40ωρου και του πενθήμερου.
Είναι ένα σύστημα που ωφελεί τους εργαζόμενους, που επιθυμούν να εργαστούν περισσότερο κάποιες ημέρες, προκειμένου π.χ. να μπορούν να λάβουν περισσότερες μέρες άδειας, ή να δουλέψουν λιγότερο άλλες ημέρες, ή τους εργαζόμενους που επιθυμούν να δουλέψουν για 4 ημέρες την εβδομάδα γιατί θέλουν να περάσουν περισσότερο χρόνο με την οικογένειά τους και τα παιδιά τους. Με τις ίδιες αποδοχές και τον ίδιο συνολικό χρόνο εργασίας.
Από την άλλη πλευρά, η μη εφαρμογή της διευθέτησης του χρόνου εργασίας, εμποδίζει την εξυπηρέτηση των εργαζομένων που θέλουν να δουλεύουν περισσότερο σε μια περίοδο του έτους και να έχουν μικρότερο ωράριο ή ημέρες άδειας την επομένη όπως είναι οι φοιτητές, οι γονείς, οι φροντιστές ατόμων με αυξημένες ανάγκες, αλλά και άτομα που έχουν δεύτερη απασχόληση.
Δυστυχώς, ο ΣΥΡΙΖΑ για μια ακόμη φορά ακολουθεί πιστά το ρόλο του να υπονομεύει διαρκώς κάθε προσπάθεια κοινωνικής και οικονομικής προόδου με λαϊκισμό και fakenews.